In de Westlandse horeca ontmoeten mensen elkaar en is er ‘tijd voor gezelligheid’. Logischerwijs is het al jaren de slogan van De Witte. Het Westlandse horeca-imperium begon in de jaren ’80, maar bijzonder genoeg niet in ’s-Gravenzande.
Gelderse Vallei
Hoewel Peet ‘De Witte’ van der Helm en zijn vrouw Toos van Winden uit de regio komen, begon hun horecaloopbaan erbuiten. “Mijn vader stond achter de bar in zijn diensttijd.” zegt de 42-jarige Paul van der Helm, “Men was alom enthousiast en een horecatoekomst lag aan zijn voeten. Toch werkte hij tot zijn dertigste in de glastuinbouw. Toen besloten mijn ouders naar Scherpenzeel (Gelderland) te verhuizen, samen met mijn oom en tante. Gevieren namen zij een eetcafé over.”
Promenadebar
Toch kriebelde het om terug te keren naar de wortels; in 1987 werd in ’s-Gravenzande De Prom(enadebar) overgenomen. Inmiddels was het gezin uitgebreid met Bart (nu 40 jaar) en Laura (nu 36 jaar) en woonde het boven de kroeg. Ook Bart ging zijn vader achterna: “Hij heeft er echt iets van gemaakt, hij organiseerde nasibuffetten, klaverjasavonden, sponsoravonden en ook de voetbalclubs waren hier vaste gast. Indertijd had je nog geen FC ’s-Gravenzande, maar ‘De Sport’ en ‘Rood-Wit’. Zij deelden een kantine op het Juliana Sportpark waar ze om beurten gebruik van maakten. Op de dagen dat de ene club daar de kantine opende, zat de andere club bij ons aan de bar. Ook hebben onze ouders aan de basis gestaan van de Braderie, zoals deze nog steeds bestaat.”
De Witte
In 2000 begon het avontuur van De Witte, Peet van der Helm kocht De Babbelaar (het voormalige Santé) op het Marktplein. “Pa gooide ons gelijk in het diepe, we waren nog tieners en runden de tent. De eerste dagen kwamen er ongeveer 50 eters, we wisten niet wat we meemaakten. Met 60 gasten hadden we destijds een topavond, tegenwoordig is dat zelfs voor een maandagavond matig…” De menukaart uit die tijd bestaat grotendeels nog steeds. “Een goedlopend concept verander je niet zomaar!” zegt Paul van der Helm.
Uitbreiding
Toch is er voor ‘De Witte-groep’ wel het nodige veranderd. “In 2007 zijn we een kroeg in Honselersdijk begonnen; De Rembrandt. Een mooi avontuur, maar we hebben ook geleerd wat we níét meer willen en acht jaar later verkochten we het weer. In 2010 openden we een ijssalon; Il Bianco, ‘De Witte’ in het Italiaans. In 2012 zijn onze ouders officieel uit de zaak gegaan en was het aan ons tweeën. Vier jaar daarna is het tweede avontuur buiten ’s-Gravenzande aangevangen en is De Witte in De Lier gestart, hier zijn onze compagnons Flip van Adrichem en diens zoon Stef verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding.
Tot 2021 was Flip ook compagnon in ’s-Gravenzande.” verduidelijkt Bart van der Helm.
Toekomst
Ook recentelijk heeft de organisatie, waar 151 unieke personen werkzaam zijn, samen goed voor een kleine 74 FTE, bewegingen gemaakt op de markt. Paul zegt vrolijk: “De Buren komen maar één keer te koop. In ons geval letterlijk; de horecagelegenheid op de andere hoek van het Marktplein was voor overname beschikbaar. Dit hoorden we op 25 augustus en op 27 augustus was het rond. We kennen de markt en weten hoe we dit moeten aanpakken. Gekscherend zeggen we wel dat het een impulsaankoop is, maar het is ons vak er een succes van te maken.” Waar De Witte een eetcafé zal blijven, zal De Buren meer als een restaurant gaan fungeren. “Ook het aanpalende reisbureau hebben we verworven, hier zullen de ijssalon en een afhaalloket worden gerealiseerd. Hoe is het ook alweer bij Monopoly? Als je vier locaties hebt, mag je toch een hotel bouwen? Misschien is dat wel de volgende stap, haha….” zegt Bart van der Helm afsluitend.
